veel te doen

15 maart 2013.





5 maart 2013 Ruim een maand wonen wij nu op dit eiland. En we zijn nog volop bezig met kennismaken. Omdat de huizen allemaal apart staan, met een hoog hek er om heen, is het lastig om zo maar even bij de buren langs te gaan. De meeste buren hebben ook nog honden, die dan gaan blaffen en een bel is ook nergens te vinden. Bij onze naaste buren is een poort in het hek, zodat we naar elkaar kunnen lopen. Daar hebben we prettig contact mee. Verder hebben we een buurman gesproken, die hier ook sinds kort woont. Via het werk van Gert hebben we ook veel contacten. Soms een uitnodiging voor een receptie of een borrel en thuis hebben we ook al gasten mogen ontvangen. Dit komt allemaal wel goed. Om onze tuin en huis staat ook een hek, gedeeltelijk met opgerold prikkeldraad er omheen en op andere plaatsen staan grote cactussen bij het hek, zodat het lastig wordt om zomaar binnen te komen. Wij hebben ook geen bel. Als er iemand komt, om b.v. te klussen, moeten ze eerst hard toeteren of via de telefoon aangeven, dat ze komen, dan kan ik het hek met de afstandbediening openen. Vanmorgen kwam de klusser, hij heeft een scheef hek, dat om het zwembad stond, weggehaald. Verder heeft hij een paar keukenkastjes meegenomen, om te schilderen. Deze waren beplakt met vinyl, maar dat liet overal los. Daaronder zit nog goed hout, dus met een verfkwast krijgen we kastjes, die weer als nieuw er uit gaan zien. Gisteren had ik voor het eerst de 'werkster' in huis. Zij verzorgt dit huis al jaren en wil dit graag blijven doen. Nu komt zij 1 dag in de week en na die dag zag het huis en het terras er omheen er spiek en span uit. 's Morgens moeten we haar in Philipsburg ophalen en aan het eind van de dag brengen we haar weer terug Voor het zwembad komt 2 X per week de poolman langs. Hij heeft een sleutel van de poort en controleert het zwemwater en haalt eventueel vuil uit het water. Alles bij elkaar wel heel luxe, en dat is nog niet alles.. Intussen zijn wij ook in het bezit van 2 jeeps.De 2de jeep had een lastige start, want toen we hem hadden gekocht, wilde de auto de berg niet op. De verkoper had de auto uit Miami gehaald, en daar moesten ook de onderdelen vandaan komen. Iets met leidingen voor de benzinetoevoer?? Maar omdat we de auto bij een handelaar vandaan hadden, wisten we ook niet, of het goed zou komen. Maar een week later werden we gebeld en kregen wij de auto weer terug. De handelaar reed met ons een berg op en af, gas geven en veel remmen, om te laten zien dat hij het weer goed deed. Straks ga ik er weer even in rijden, om het vuilnis weg te brengen. Dat wordt hier niet opgehaald, ook niet onder aan de berg. We moeten het ergens anders in een container langs de weg gooien. Waar ik ook erg aan moet wennen, is dat het afval niet gescheiden wordt. Alle afval, tuinafval, glas, papier, plastic, alles wordt op één hoop gegooid en dan gaat het naar de vuilstort! En dat is een berg midden in het meer achter Philipsburg. Zonde van het verder zo een mooi eiland. Altijd mooi weer, soms een kort regenbuitje, maar daarna schijnt de zon weer. Ik had ook vestjes meegenomen, maar die heb ik hier helemaal niet nodig. Hooguit een katoenen jasje tegen de muggen in de avond. In de eerste weken hadden we veel last van de muggen, maar dat is nu minder. Of wij raken er aan gewend, of zij raken aan ons gewend!! Tussendoor even het afval weggebracht. Toen ik onderaan de oprijlaan kwam, zag ik het vlaggetje van de brievenbus omhoog staan. Bij mijn terugkomst heb ik even gekeken en ja hoor.. POST! Het werkt! Een gezellige kaart van de ladiez! meteen op het prikbord! En ook de post van de belastingdienst is hier aangekomen. Weer wat te doen. Afgelopen week hebben wij ons gemeld bij de immigration op dit eiland. Er komt toch heel wat bij kijken en we hebben al heel wat kantoren gezien. Maar nu ga ik me weer even nuttig maken, door een maaltijd voor te bereiden. Later komt er wel meer nieuws