Sinterklaas en een weekje Curaçao.

Het is een beetje donkere foto, maar het is waar! Sint en de pieten hadden ook nog tijd om naar Sint Maarten te gaan. Hier was hij in kids world , om ongeveer 80 Nederlandse kinderen te verrassen.
Omdat de pieten een beetje hulp nodig hadden met het maken van de traktaties, kwamen wij ook op dit feestje terecht. Een echt kinderfeest.
In Leiden vierden onze kinderen met elkaar traditioneel de pakjesavond met het sinterklaasspel. Alleen wij konden daar dit jaar niet bij zijn. Maar hier op Sint Maarten hebben we een sinterklaasspel gespeeld met 10 bevriende Nederlanders, die hier ook tijdelijk op dit eiland wonen. Heel gezellig!
En afgelopen weekend hebben we nog een keer pakjesavond gevierd bij Dirk en Simone.  Zij waren de week daarvoor naar Bonaire geweest en wij waren in Curaçao geweest. De inspiratie van de pakjes en gedichten kwamen ook van die eilanden. Dit was ook weer heel gezellig!

 
 En dit is een stukje Curaçao. We waren uitgenodigd voor een teamuitje met de vertegenwoordiging van Nederland. Deze hebben vestigingen op Curaçao, Sint Maarten en Aruba. Met een groep van ongeveer 30 mensen was een verrassingsdag georganiseerd. Om 8 uur begonnen we met koffie en brood op de vertegenwoordiging, waarna we om 9 uur de bus ingingen en daarna in jeeps en buggy's de zand- en stenen vlakte van Oost Curaçao over gehobbeld.  Hierboven een foto, waar je ziet hoe de zee tegen de kust slaat. De bodem bestaat uit lavasteen en veel fossielen. Indrukwekkend. Onderweg waren we ook nog even gestopt bij een grot met vleermuizen, waar we naar binnen zijn geklommen. De vleermuizen vlogen echt om je oren.
Tussen de middag kregen we een uitgebreide lunch, waarna er in de haven een catamaran zeilboot voor ons klaar lag. En daarmee voeren we de zee op......! In mijn vorige blog schreef ik nog, dat varen op zee niet mijn hobby is, maar dit gebeurde gewoon. We voeren langs bijna de hele zuidkust van Curaçao. Ook langs Willemstad. Heel mooi. Op een gegeven moment ging de boot voor anker en toen kon er gesnorkeld worden. Ongeveer de helft sprong het water in, maar ze kwamen allemaal terug met beten van kleine kwallen. En daarna terug varen. We mochten toen niet meer voorop zitten, omdat de golven van 2 meter hoog over de voorkant sloegen. Ik ben rustig achter gaan zitten, met zicht op het eiland. Gert zat bovenop de kajuit en genoot van het deinen op de zee.Aan de andere kant van het schip, waar alleen de zee te zien was, ontwikkelde zich een ware ziekenboeg. Pfff! Na 4 uur varen voeren we de haven weer in en toen kregen de meesten weer praatjes.
Na deze zeiltocht werden we met de groep naar een hotel gebracht, voor een overnachting. 's Avonds kregen we ook nog een uitgebreid diner. De volgende morgen hadden Gert en zijn collega's nog een meeting. Gert en ik hadden besloten, om in dit hotel te blijven en zo hebben we samen nog twee dagen het eiland verder bekeken. Mooie wandelingen gemaakt en een dag naar de westpunt gereden.

Hoe vind je deze? Bij dit restaurant stond leguanen soep op het menu. De eigenaar kwam met deze aanlopen en toen vroegen we, of die in de soep ging. Nou, gelukkig niet! Deze leguaan is tam en Gert mocht hem even vast houden. Gert vond dit nog aardig gewicht hebben en het dier voelde koud aan.

Curaçao is een prachtig eiland. Het is niet te vergelijken met Sint Maarten. Sint Maarten is ook mooi, maar toch weer heel anders. Op Curaçao wonen heel veel Nederlanders. Als je in het Engels begint te praten, wordt er meteen in het Nederlands terug gepraat. Vlak bij ons hotel was een AH winkel. Dezelfde producten als in de Nederlandse AH winkels. En Nederlandse tijdschriften! Wel handig.

En nu zijn we weer thuis. We bereiden ons voor op de kerstdagen. Vanaf eind november staan bij de supermarkt containers met echte kerstbomen te koop. Wij hadden al bedacht, dat kerstbomen niet in dit warme klimaat horen, dus gaan we de lichtjes en versiering in de palmbomen aanbrengen. Overal is veel versiering. Op de radio horen we de hele dag kerstliederen over White Chistmas en the snow... , gevoelsmatig klopt dit toch niet. Het mag hier dan wel winter zijn, maar het is nog altijd rond de 26 tot 28 graden. Maar dat gaan we allemaal meemaken! Tijmen , Sandra en de kinderen komen de kerstvakantie bij ons en daar kijken we echt naar uit.

Het is hoogseizoen en vandaag liggen er 8 cruise schepen in de haven. Er ligt zelfs een boot buitengaats. Met kleine bootjes worden die mensen naar Philipsburg gebracht, waar een extra pier is opengesteld, om binnen te komen. Op deze foto zijn ze niet allemaal goed te zien, omdat ze in de haven achter elkaar liggen . Maar ze zijn er wel. Zo stroomt dit eiland vol met toeristen.  De Frontstreet en de Backstreet zijn afgesloten voor doorgaand verkeer. Gert is vanmorgen vroeg naar kantoor gegaan, dus misschien kon hij nog met de auto bij zijn werk komen. Vandaag blijf ik maar even uit Philipsburg. Dit is voor het eerst, dat ik zie, dat er zo veel schepen zijn. Wel hebben we een paar keer een aantal van 6 schepen meegemaakt. Soms liggen er schepen met complete attracties op het dek, zoals waterglijbanen. Als de schepen weggaan, horen we soms het geluid van de disco of bingo uit de speakers over het water  Vanavond gaan alle schepen weer weg en dan is het stil in de stad. Morgen komen er wel weer schepen, maar normaal liggen er 3 tot 4 schepen.
Ook wel druk hoor. Maar ook wel gezellig.

Een tijdje geleden ben ik als leesmoeder op een school begonnen, maar er wordt in januari ook gestart met een voorleesproject voor kinderen van 4 tot 6 jaar. Daar zijn we nog mee bezig, dus daarover de volgende keer meer.

Hoog bezoek!

13-11-2013. Negen uur 's morgens op het balkon van het bestuursgebouw in Phillipsburg. Koning Willem Alexander en koningin Maxima bezoeken deze dag Sint Maarten. Ze waren een dag eerder al aangekomen en logeren in het hotel onder aan onze berg. 's Middags hebben ze een wandeling door de Frontstreet gemaakt en ze bezochten daarbij enkele historische gebouwen.  En wij hebben dat van dichtbij bekeken.
's Avonds was er een dansvoorstelling voor het koningspaar in de festival village. Een hele grote groep kinderen verzorgden de dans avond .Onze buurmeisjes deden ook mee aan het optreden. Wij hadden een uitnodiging gekregen en konden het allemaal live meemaken. Het zat choreografisch ook geweldig goed in elkaar. Iedereen vond het geweldig.
De volgende dag werd Saba bezocht. Voor de avond hadden we een uitnodiging gekregen voor een diner receptie. Op een pier bij de boardwalk was een tent neergezet met allemaal statafels. Eerst werden enkele regeltjes uitgelegd, van 'hoe heurt het eigenlijk?'  Daarna werden we op een vaste volgorde op naam geroepen, om daarna een hand te geven aan de gouverneur, de koning, koningin en de vrouw van de gouverneur. We kregen een tafel aangewezen, waar we met 4 tot 5 personen aan een statafel stonden, waar hapjes op werden geserveerd. De koning en de koningin kwamen met de gouverneur en zijn vrouw de tafels bezoeken. Nu was de indeling van onze tafel niet helemaal goed gegaan en daardoor ontstond er een politieke discussie.Maar toen Maxima bij ons aan tafel kwam, liet ze zich niet van de wijs brengen en kon ze aardig meedoen. Nadat alle tafels door het koninklijk paar waren bezocht, mochten we 'vrij' rondlopen, om zo ook met andere gasten te spreken.
Van te voren had ik al bedacht, welke jurk ik aan zou trekken, rekening houdend met de dresscode. Normaal draag ik op dit eiland geen horloge, omdat het zó warm is, dat alles plakt.  Maar omdat het nu avond was, had ik een armband om en ook maar mijn horloge weer eens omgedaan. Totdat een kennis zei, dat dat eigenlijk helemaal niet 'heurt', omdat op zo'n avond de gastheer de tijd bepaalt. Dus geen horloge om met dit soort gelegenheden!! Weer wat geleerd!
De volgende dag werd Eustatius bezocht.
Als de koninklijke stoet zich per auto verplaatst, om b.v. naar het vliegveld te gaan, worden de doorgaande wegen afgezet.  Vanuit de lucht zie je dan vast op sommige wegen ontzettend lange stilstaande files en hele lege wegen. Ook toen ik de berg afreed, stond onder aan de berg een hek. Ik ben maar uitgestapt en heb het hek opzij gezet, want ik wist, dat de stoet al vertrokken was. Ook op andere momenten stonden we ineens weer vast. Te laat bedacht, dat de koninklijke stoet langs moest.
Een voordeel van het bezoek is, dat alle gaten in de wegen zijn gerepareerd en dat een aantal bumps uit de weg zijn gehaald. Ik hoop, dat ze dit zo laten, want die bumps waren wel erg hoog.
Het koninklijk paar logeert tot zaterdag op Sint Maarten, Daarna gaan ze naar Curaçao, Aruba, Bonaire, Venezuela en Colombia. Wat een vol programma!
Voor het bezoek aan Sint Maarten heeft Gert het best wel druk gehad.Veel overleg, ook in het weekend. Vanavond heeft hij nog een overleg met een minister en andere ambtenaren uit Nederland, maar daarna wordt het vast weer iets rustiger.

Deze foto is genomen uit onze woonkamer. Soms komt er een regenbui over, maar wij zien hem ook heel vaak aankomen over het water. Op deze foto is te zien, dat het op het strand in Phillipsburg heel hard regent, maar dat het bij het cruiseschip nog droog is. Later valt daar de regen ook naar beneden.
De afgelopen maand zijn regelmatig van die buitjes gevallen, vooral 's nachts. Hierdoor is het gras heel hard gaan groeien, zodat Gert zelf aan het maaien is gegaan. Maar de tuin is zo groot... de voorkant heeft hij niet gedaan. Dat stond wel 50 cm hoog. Vandaag is de tuinman er weer rigoureus doorheen gegaan. En nu ligt alles er weer netjes bij.

Ons poesje Katja heeft eind oktober een dagje bij de dierenarts gelogeerd  Omdat wij twee katten voorlopig wel genoeg vinden, hebben we besloten om haar te laten steriliseren. Toen ze 's avonds thuis kwam, was ze nog wat suf van de narcose. Maar de volgende dag huppelde ze weer vrolijk rond, alsof er niets was gebeurd.
Er was bij onze buren ook weer een jong katje gesignaleerd, maar daar is het niet goed mee afgelopen. De honden hebben het te pakken gekregen en dood gebeten. Het was net zo'n katje als Katja. Waarschijnlijk zwerft de moeder hier ergens in de buurt en heeft ze een volgend nest gekregen. Een kat kan 2 X per jaar een nest krijgen. .
Vorige week waren de buurkinderen bij ons aan het zwemmen en toen is waarschijnlijk de poort niet goed dicht geweest. Ineens zagen we de honden door onze tuin achter Katja aanrennen. Gelukkig was Katja heel snel, maar we hebben haar toen de hele dag niet meer gezien. Pas tegen de avond kwam ze weer terug.
Gert en de buurman hebben daarna meteen twee gaten in het hek gemaakt, zodat je je hand erdoor kan doen, om de poort goed te sluiten. Ziet er wel kunstzinnig uit.

11 november is het Sint Maartensdag en dat is op dit eiland een feestdag. Alle feestdagen beginnen hier met een kerkdienst, waarvoor Gert dan ook weer een uitnodiging krijgt. Er volgt daarna nog een hele ceremonie, zodat je aan het eind van de dag echt vrij bent. We mochten ook nog met de kustwacht een eindje langs het eiland varen. Ik had van andere stoere mannen al gehoord, dat zij veel last hadden gehad van zeeziekte, en dit wilde ik mezelf niet aandoen. Ik ben toen maar op de kade gebleven, waar ik me ook goed kon vermaken, zonder zeeziek te worden..
En zo vliegt de tijd. Vanmorgen kwamen we in de supermarkt en bij de ingang lag het vol met december snoepgoed. Pepernoten, chocola en nog meer. Dus ook wij gaan er aan geloven. Met een goede vriend gaan we pakjesavond vieren met surprises en gedichten.
Maar we gaan ook nog een weekje naar Curaçao, op uitnodiging van Gert zijn werk.
Hieronder nog een foto van de volle maan, die licht geeft in de baai. Deze is gisteravond vanaf ons balkon genomen. Iets anders dan de regenbui...! Ons uitzicht blijft mooi.

oktober

23 oktober 2013

Dat is lang geleden! We hebben een fijne, drukke tijd achter de rug. En nog geen hurricane meegemaakt gelukkig. Soms de dreiging van een tropische storm, maar dat viel dan weer mee. Maar het seizoen is nog niet voorbij. Nu is het heerlijk weer. Het is heel warm geweest, maar sinds het weekend is het weer gaan waaien na een bewolkte dag met veel regen en onweer. Nu is het weer zonnig, met een heerlijke bries.
Momenteel heeft Gerben vakantie en samen met een vriend ontdekken ze nu Sint Maarten. Veel in het zwembad natuurlijk en momenteel wandelen ze naar het fort. Ze zijn ook een weekend naar Saba geweest. Mooie ervaring.
In augustus zijn Jurriën en Marleen ook een kleine 4 weken langs geweest. Zij hebben ook genoten van het eiland. Ook veel gezwommen, snorkelen en ze hadden de hengels mee, dus er werd regelmatig gevist.

Op deze pier hebben ze toch wel wat vis gevangen. De laatste week van hun verblijf zijn we met z'n vieren een dag met de boot naar St.Barthélemy geweest. De heenreis was heftig. We mochten niet op het bovendek, omdat de zee nogal ruig was. Voor Jurriën en mij geen prettige reis. Eenmaal op het eiland ging het weer goed. Een echt Frans eiland, mooie winkels. Alleen jammer, dat door het laagseizoen al veel gesloten was. 's Avonds weer met de boot terug. De zee was een stuk rustiger en we mochten op het bovendek zitten. Dat ging prima. Het was al donker en in de verte zagen we de bliksem door de lucht schieten, maar wij hebben geen slecht weer gehad.
Wij vinden het toch wel heel leuk, als de kinderen komen en ook, als er andere visite komt. En de visite vindt het hier ook heel leuk. Heerlijk relaxen, eigen plannen maken en genieten van de omgeving en het mooie weer. We wonen hier nog 3 jaar en het is mooi, om ook anderen van deze plek te laten genieten.
Tot mei volgend jaar hebben familie en vrienden al een reis naar ons geboekt. Leuk hoor.
In september zijn wij nog 3 weken in Nederland geweest. Wij zijn toen ook nog een paar dagen met vakantie naar Besançon in Frankrijk geweest. Verder hebben we de familie en vrienden weer gezien.
En we genieten dan extra van de momenten met de kleinkinderen.
Vóór onze vakantie naar Nederland zijn Gert en ik besmet door de dengue mug. (knokkelkoorts)
Daar ben je wel even ziek van, en daarna blijf je je heel lang moe voelen. Maar goed, dat zijn de tropen en we zijn er goed vanaf gekomen .
Tijdens ons verblijf in Nederland is het op Sint Maarten een hele droge periode geweest. Toen we terug kwamen, was het gras weer bruin en een aantal planten waren verdord. We zijn meteen aan de slag gegaan in de tuin en we hebben ook extra meubels voor op de porch gekocht. (verjaardagscadeau van Gert)

Leuk hè. Onze porch is nu een soort woonkamer. De hoge tafel hebben we nu voor de keuken gezet en dit zitje staat nu aan de andere kant. We leven voornamelijk buiten, dus dit is wel heel leuk.
Afgelopen maandag ging Elva (de hulp) met de stofzuiger over de porch. It's like a livingroom! Ha ha. En dan heeft ze weer zo'n plezier. Elva lacht de hele dag. Ook wanneer ze de jongens in het zwembad ziet duiken .Zij kan zelf niet zwemmen. Ze werkt al jaren in dit huis en heeft iedere keer 'an other boss', zoals zij dat zegt. Ze heeft bij  'her other boss' , tijdens een kinderpartijtje, moeten oppassen bij het zwembad. Ze zat op een stoel bij het zwembad., terwijl de kinderen in het bad speelden. Samen met mij heeft zij voor het eerst om het bad gelopen en toen zag ze voor het eerst, hoe diep het was! (Bij de duikplank is het ook heel diep) Ze durft daar niet meer te komen en vertelde me het oppasverhaal. En dat ze niet kan zwemmen!
Elva komt één keer per week.
Na de vakantie hadden we ook een verstopte afvoer. Het water van de wasmachine en de keuken kwam via het afvoerputje van de douche naar boven. Dus moest ik iedere keer met een emmer de douche leeghalen.
Na onderzoek bleek de afvoer gebroken en moest er een nieuwe afvoer onder de parkeerplaats komen. Eén persoon is 4 volle dagen in de brandende zon bezig geweest met het frasen in de betonvloer en daarna dichtmetselen! Ik weet nu ook, dat het afval water van de wasmachine, keuken en de douches gewoon in de tuin geloosd wordt!  Daarom is op die plek het gras altijd groen. Alleen het water van het toilet komt terecht in een septic tank. Die is hier al zo lang het huis hier staat (40 jaar) en is nog nooit schoongemaakt. Het schijnt dat dit door de eigen bacteriën wordt gereinigd. Dus we gebruiken geen chloor e.d. in het toilet .
Vorige week is de ontsmettingsdienst hier wel geweest, maar die gaat de tuin door en langs de kieren van het huis. 2 X per jaar wordt hier alles ontsmet. De dag daarna liggen er hier en daar kakkerlakken op de rug, maar normaal zie ik ze niet. Wel heb ik een paar weken geleden voor het eerst een 'centipede' gezien. Een soort duizendpoot van ongeveer 10 cm lang. Iedereen waarschuwde ons ervoor, want als die bijt, kan je maar beter langs de EHBO gaan. Je moet ook niet zo maar je voeten in de schoen doen, want er kan er wel eens één in zitten. Tijdens het koken haalde ik een pannenlap (ovenhandschoen) uit de keukenla en stak mijn hand er nietsvermoedend in. Wat kriebelde daar aan mijn vingers? Juist, een centipede! Gert was ook thuis en hij heeft hem uit de handschoen gehaald en met een schoen kapot geslagen. Zo doen de buren dat ook.
We weten nu in ieder geval, hoe hij eruit ziet en waar we op moeten letten.
Afgelopen weekend heb een diabetes conferentie mogen bijwonen. Via mijn buren ben ik daarbij gekomen. De ene buurvrouw (arts) zat bij de organisatie. De andere buurvrouw (verpleegkundige) zou de registratie doen en daar hadden ze hulp bij nodig. Of ik dat wilde doen .Ik heb immers ook een verpleegkundige achtergrond. De scholing was bedoeld voor artsen, verpleegkundigen, diëtisten, apothekers en nog enkele anderen.  Er waren bijna 100 deelnemers.Na de registratie kon ik de lezingen bijwonen. Allemaal in het het Engels, maar door powerpoint presentatie kon ik het redelijk volgen. En ik vond het verrassend leuk. Ook weer andere mensen leren kennen en weer even met mijn eigen vak bezig.    Na afloop kreeg ik ook nog een certificaat.
Intussen hebben we ook een leuke vriendengroep, waarmee we gezamenlijke activiteiten organiseren.
Zo gaat de tijd wel snel. Net zijn Gerben en Chris terug gekomen van hun wandeling. Straks halen we Gert van het vliegveld, want hij is vandaag voor zijn werk naar Eustachius. Misschien ziet hij ook nog wat van het eiland en dan kan hij ons er over vertellen. Volgende week heeft Gert een paar dagen vrij genomen, zodat we  samen met de jongens ook nog wat kunnen ondernemen
.

beestenboel

Als je hier op visite komt, kom je zó aan op Sint Maarten! Via de zee, over het strand, en dan op de landingsbaan!. Heel spectaculair! Mijn zusje, zwager en neef hebben hier bijna 3 weken gelogeerd. Veel van het eiland laten zien, maar ook onze woonomgeving vonden ze geweldig.
Het kleine katje liet zich volop vertroetelen door de visite en het is ook leuk te zien, dat Garfield alles accepteert. Een heerlijke beestenboel. Ik vertelde, dat we twee weken eerder een nest in het zwembad vonden en naast het zwembad vonden we 2 kleine duifjes, waarvan de ene niet meer leefde. Waarschijnlijk was dit nest uit de palmboom gevallen, want de onderste takken gaan hangen en deze vallen er regelmatig af.
Toen ik dit vertelde, zag ik ineens weer een nest zitten op de onderste tak van een palmboom. Moederduif zat op het nest, maar de tak ging al naar beneden hangen. Een beetje meer wind en ook dit nest zou weer in het zwembad eindigen. Toen hebben we maar besloten, om een reddingsactie te ondernemen.

Gert heeft de ladder gepakt en het nest met een kuiken en een ei wat hoger in de palm gezet. Op de foto zie je, dat de onderste tak er al bijna af valt. De vraag was, of moederduif dit zou accepteren, maar een uurtje later zat ze weer op het nest. De volgende dag lag de tak op de grond. de duif heeft nog een paar dagen op het nest gezeten, maar na het weekend was ineens alles weg. Geen nest meer en geen duifjes. De poes had intussen wel een vogel verorberd, want toen ik die ochtend de deur opendeed, lag het vol met veertjes. En er lagen zwarte vleugels onder de bank. (het duifje had bruine vleugels en was naar mijn idee kleiner)
Ook heeft de poes een jonge leguaan opgegeten, terwijl de visite toekeek.....!De poes brengt de hapjes eerst thuis en daarna gaat hij dit opeten. Dit is niet tegen te houden. Het kleine katje vindt dit ook wel interessant, maar Garfield wil zijn eigen maaltje eerst zelf opeten. Gisteren had Katja zelf een klein muisje gevangen. Maar daar wordt eerst vooral mee gespeeld. Het is net alsof ze geen eten van ons krijgen, maar ze krijgen echt wel te eten van ons hoor.
Omdat de buren op vakantie waren, mocht ik ook een tijdje hun poes en twee honden verzorgen. Als wij weg zijn, zorgen de buren voor onze poezen. Dat is wel gemakkelijk.
Op een avond, na het eten, liepen we door de tuin en bij de paardenstal (waar we geen paard in hebben), zagen we ineens allemaal vuurvliegjes boven de bomen. Geen sterren, want de lichtjes vlogen heen en weer.

Met dit vliegtuig zijn we met de visite een weekend naar Saba geweest. Saba is een klein eiland, eigenlijk alleen maar een berg ( de hoogste berg van Nederland) en heeft een korte landingsbaan. Je hebt het gevoel, dat je zo tegen de berg aanvliegt. Vanaf Sint Maarten kun je ook met een boot naar Saba, maar veel mensen worden zeeziek vanwege de golven.....Een bijzonder mooi eiland. Vanaf het vliegveld gaat een weg omhoog langs de berg naar de dorpjes. Voor ons verblijf moesten we een trap met 70 treden beklimmen en afhankelijk van de plaats van de cottage, moest je nog verder klimmen. Een mooi uitzicht hadden we wel en de kuitspieren zijn weer aardig getraind!! We hebben veel gewandeld (veel klauteren en klimmen en dalen) op Saba. En het weer is net als Sint Maarten. Warm! Al met al hebben we een paar fijne weken met de visite gehad. Over twee weken komt de volgende visite. Jurriën en Marleen. Daar kijken we ook weer naar uit. Het werk van Gert gaat wel gewoon door, maar de avonden en de weekenden is hij er ook bij. En we kunnen ook bij Gert zijn kantoor langs gaan.
Na het bezoek van Jurriën en Marleen gaan wij zelf weer 3 weken naar Nederland. Gert moet daar 3 dagen voor zijn werk naar toe en daar koppelen we een paar vakantiedagen aan vast. Dat wordt dan onze vakantie. Terwijl dit leven hier een grote vakantie lijkt!
Straks even wat stervruchten plukken . Dat groeit hier ook in de tuin en ze zijn al aardig rijp. (foto)

 Gisteren kwamen de buurkinderen kleine groene vruchtjes brengen. Het leken wel groene olijven, maar de schil haal je eraf en dan eet je het zurige vruchtvlees van de pit. Ik vond het net een zuurtje. Volgens mij heet het limquat..
Net nog even op het balkon staan zwaaien. Een kennis vertrekt met air France via Parijs naar Nederland. Dit vliegtuig komt dagelijks over ons huis en aan de overkant van de baai maakt hij een bocht naar Europa. Als je aan de goede kant in het vliegtuig zit, zie je ons huis. En als ik thuis ben en weet, dat er bekenden in het vliegtuig zitten, ga ik natuurlijk zwaaien!

11 Juli, eten en drinken op Sint Maarten

maandag, 1 july ;  Emancipation of Slavery. Een extra vrije dag op Sint Maarten. We begonnen die dag met een herdenkingsdienst in een mooi kerkje aan de Frontstreet. Daarna optochten, muziek, dans en toespraken. (heel veel toespraken)
Het feest werd voornamelijk bij de monumenten gevierd. In Philipsburg staan bij 3 rotondes monumenten, met beelden, die aan de slavernij doen denken . Er waren ook verschillende "levende standbeelden', deze mensen beeldden de slavernij uit en stonden soms een tijdlang stil in de kokend hete zon. Ze waren per persoon wit, zilver en goud gekleurd.  Heel bijzonder. Er stonden ook verschillende tentjes, waar lokale bewoners eten en drinken verkochten. We hebben daar gezellig gegeten en zo onze 'Sint Maarten culinair'  gedaan. ( We hadden begrepen dat er in Leiden het weekend ervoor 'Leiden culinair' was)
En dan het dansen; prachtige bewegingen, echt mooi! Ook werden er mensen en kinderen uit het publiek gehaald, om mee te dansen. En dan zie je het: iedereen kan dansen! Gert en ik hebben in de maand juni een salsacursus gedaan. Dan heb ik soms het gevoel, dat ik het nog niet goed onder de knie heb. Maar het zorgt wel voor ontspanning! En dat hebben we wel nodig.
Gert heeft het momenteel erg druk met voorbereidingen van bezoek van premier Rutte met een delegatie uit het bedrijfsleven. Daar moet het nodige voor geregeld worden en tussendoor zijn er ook nog andere bezoekjes, waar hij verplichtingen mee heeft. Afgelopen maandag kregen we een waarschuwing voor een Tropische Storm Chantal.(nog geen Hurricane) Deze zou dinsdag ten zuiden van Sint Maarten langs gaan.
Het heeft heel hard gewaaid, maar verder hebben we er geen hinder van gehad. Uit voorzorg waren sommige vluchten wel geannuleerd. En dan zijn er afspraken gemaakt, die dan ineens weer veranderd worden. Dat gebeurt hier dan.
Het is zomer, dan is het hier het laagseizoen. Toen we hier in februari aankwamen, lagen er soms 5 tot 6 cruiseschepen in de haven. Nu komen er maximaal 3 of 4 keer per week 1 of 2 schepen. Als er geen schip komt, blijven sommige winkels ook gesloten. Het schijnt, dat september een hele rustige maand wordt. Nu zijn er al veel Nederlanders voor de vakantie naar Nederland vertrokken. De scholen zijn hier wel 6 weken vrij. Maar ondanks het laagseizoen krijgen wij wel visite uit Nederland. Morgen haal ik mijn zusje, zwager en neef van het vliegveld en ik kijk er naar uit, om ze het eiland te laten zien. Dus voor ons we hoogseizoen!

Dit is een foto van een 'zuurzak'. Een vrucht, die bij ons in de tuin groeit. Volgens google een hele gezonde vrucht!. De buurman adviseerde om ze te plukken, maar toen de hulp kwam moest ze heel hard lachen. Volgens haar was hij nog niet rijp genoeg. Hij was nog iets te hard en daardoor was de smaak ook niet zuur.
We hebben hem lekker gebakken en toen lekker op gesmikkeld.
En gisteren hebben we boerenkool gegeten!!!Zou je in de zomer in Nederland niet aan denken. Er lagen mooie stronken met krulblaadjes in de supermarkt en van een buurvrouw, die ik daar toevallig tegen kwam, hoorde ik dat dat boerenkool was. Gert moest wel lachen, toen ik het serveerde, maar we hebben lekker gegeten. Straks gaan we nog even naar een wijnproeverij. Iedere donderdag tussen 5 en 7 uur kun je daar terecht. Af en toe gaan wij daar naar toe. Voor een wijnwinkel staan een paar picknicktafels  op een parkeerplaats. Voor 15 dollar koop je een glas en dan krijg je de kans om 5 verschillende wijnen te proeven. Jos (een 70 jarige Brabander) loopt enthousiast met zijn mandje met de wijn langs en heeft er prachtige verhalen bij. Natuurlijk schenkt hij ook regelmatig bij. Er is ook een mandje met stokbrood bij, zodat je ook nog iets kunt eten. De sfeer is wel heel gezellig, want je ontmoet ook altijd weer andere mensen. Zo vermaken wij ons wel. .
O, en met Katja gaat het goed! Ze speelt de hele dag om mee heen en ook Garfield heeft haar wel geaccepteerd. Volgende keer meer. Nu sluit ik af.

Het is zomer en alle planten en struiken bloeien volop. Er valt genoeg regen, om het gras groen te krijgen en de vogeltjes vliegen heen en weer. Vorige week was een vogeltje (suikerdiefje) naar binnen gevlogen en op een gegeven moment vloog het diertje tegen het raam en viel versuft naar beneden. We hebben het maar opgepakt en buiten bij een bakje suikerwater gezet. Daar is het nog even blijven zitten, maar na een half uurtje was het toch weg. Het zag er nog gaaf uit, dus ik denk, dat het weer is gaan vliegen.
Wat momenteel ook zo bijzonder is, is dat in de ochtend en het begin van de middag heel veel vlinders rondvliegen. Dan loop je door de tuin en overal om je heen vliegen de vlinders. Ook onderweg in de auto merk je het. Het eiland zit er vol mee. Daarvoor hoef je dus niet naar de vlindertuin. Daar ben ik trouwens 2 weken geleden wel weer geweest. De afgelopen weken zijn vol geweest. Gezellig druk, veel contacten. Vandaag besloten, om er maar een dagje 'thuis'van te maken. Even de administratie bijwerken en wat dingetjes doen, waar je anders niet aan toe komt. De tijd vliegt hier.Vorige week zaterdag zijn Gert en ik samen een dagje naar Anguilla geweest. Met de boot ben je in half uurtje op dit Engelse eiland. Echt Engels, want het verkeer rijdt ook aan de linkerkant van de weg. Het is een heel rustig eiland met witte zandstranden en heerlijk helder zeewater. Niet te geloven, want het strand en de zee op Sint Maarten is al heel helder!
Maar het kan dus nog mooier. In de zee bleef je bijna vanzelf drijven. Dat het zo rustig is, ligt ook aan de tijd van het jaar. We hadden een hele baai met terras voor ons zelf. Heerlijk ontspannen. Aan het eind van de dag nog even gekeken naar een plek, waar er met dolfijnen gezwommen kan worden. Daar gingen op dat moment net een groep kinderen van rond de 12 jaar in het water. Het leek wel een verjaardagspartijtje.
Daarna zijn we weer met de boot naar ons eiland terug gevaren, wel eerst langs de douane, paspoort controle en tassen door de scan...Ja, we zijn wel even naar het buitenland geweest!!! Er zijn zo veel kleine eilandjes in de buurt en al die eilandjes hebben weer hun eigen nationaliteit en dus ook de grenscontroles.
Een poosje geleden lag in de haven van Philipsburg een opleidingsschip van het Amerikaanse leger. Ze hadden een open dag en toen zijn we daar ook geweest.. Omdat je dan langs de douane moet, kun je normaal niet in de haven komen. En vlak naast het schip lag ook nog een cruise schip. Gigantisch! Vanuit ons huis zien we dit aan de overkant van de baai liggen, maar nu zagen we ons huis als een puntje op de berg vanaf de haven. Gert had al eerder een bezoek aan de haven gebracht, i.v.m. zijn werk.
Deze maand zijn we ook begonnen met 'salsa les', een beetje beweging kan geen kwaad! En naast de andere verplichtingen ontspant het ook wel weer. Over ontspannen gesproken, afgelopen maandag heb ik meegedaan aan een les "body balance". Dit is een soort yoga met veel rek en strek oefeningen. Ook heel fijn.

  Is dit katje geen schatje?  Sinds vorige week hebben we er een huisdier bij! Dit katje zat de hele dag te piepen tussen de cactus planten. Eerst dacht ik, dat hij vast zat, maar toen ik wat eten had neergezet, kwam het er toch snel tussen uit. Maar goed ook, want de tuinman zou de cactusplanten terug snoeien. Omdat deze zo groot waren, zijn ze naar voren gevallen over een ander perk heen. Uiteindelijk zijn er drie vrachtwagens vol cactus afval weggehaald! Maar het katje heeft zich daardoor niet af laten schrikken. De eerste paar dagen bleef het op een flinke afstand en het was heel bang. Maar afgelopen zaterdag liet het zich oppakken en vanaf die tijd voelt het zich hier thuis. Omdat we het over het katje hadden, heeft Gert het de naam Katja gegeven. Ze is zeker niet ouder dan 8 weken, misschien nog maar 6 weken. We hebben verder ook geen andere katjes gezien, maar volgens buren lopen hier toch ook wel zwerfkatten rond. Meer katten hoeven er voor mij niet bij. Deze mag blijven en is wel gezellig, hoewel Garfield er soms wat moeite mee heeft.

vakantie......mei 2013

Twee weken zijn we terug geweest, waarvan één weekje met de kinderen en vrienden in de Ardennen. In Vresse sur Semois hadden we een groot huis gehuurd, dat geschikt was voor 32 personen. Het waren heerlijke dagen en we genoten van familie en vrienden om ons heen. En..natuurlijk waren Mees en Evi erbij!!
Traditie getrouw werden er weer asperges meegenomen voor de hele club! Iedereen hielp een handje mee, om de maaltijden klaar te maken. En daarna smullen....!

Zoals je ziet, hadden we ook nog redelijk weer. Hierboven worden de asperges klaargemaakt achter het huis. De tweede week verbleven we in Noordwijkerhout (ons huis in Leiden is inmiddels verhuurd) en hebben we nog verschillende bezoekjes afgelegd. De tijd vloog voorbij. We hebben lang niet alle familie kunnen bezoeken, maar in september hopen we weer even terug te komen in Nederland. Misschien kunnen we het dan goed maken.

19 mei kwamen we weer terug op Sint Maarten. In die twee weken was er veel veranderd in de tuin. Het gras was groen en er bloeien een heleboel nieuwe planten. Dat betekent, dat de droge periode achter de rug is. Er valt regelmatig een regenbui, maar de temperatuur blijft toch rond de 28 graden.We werden ook meteen weer lek gestoken door de muggen.....!Misschien is onze huid na twee weekjes Nederland weer dunner geworden en daardoor aantrekkelijker voor de muggen? Ik weet het niet, maar ik heb wel meteen een elektrische vliegenmepper gekocht!! Heel gemeen, maar het helpt wel.
Afgelopen week hadden we ook een regendag met een onweersbui tussendoor. Ik zat buiten onder de porch, zag een lichtflits en geknetter en meteen daarna een enorme knal. Dat was schrikken. Alle stroom was uitgevallen en de generator sloeg ook niet aan. Geen elektriciteit, dan ook geen water. Ons water komt van het regenwater, die weer in de sistern worden opgevangen. Er staan twee enorme bakken onder het huis, waar dit terecht komt.  Via een pomp komt dit bij de kranen en het sanitair. Zonder elektriciteit werkt dit dus niet. Verder staat er een groot hek om de tuin, met een poort, die met een afstandbediening open gaat, zodat de auto er door kan. Zonder stroom werkt dat ook niet! Gelukkig kan de loopdeur van het hek met een gewone sleutel open. Na een tijdje kwam iemand langs, en toen bleek gelukkig, dat alleen de hoofdschakelaar uit was gegaan. Daarom werkte de generator ook niet. We hebben verschillende meterkasten, maar ik wist niet, waar ik dat moest vinden. Nu weet ik het wel.
De eerste maanden van ons verblijf hadden we alleen maar zon, maar ook Sint Maarten kent verschillende seizoenen. Van juli tot en met september bereidt iedereen zich voor op een hurricane. Het is al weer enkele jaren geleden, dat een hurricane een flink stuk van Sint Maarten heeft verwoest. De verhalen van de mensen, die dit hebben meegemaakt, zijn best heftig. Als er een hurricane dreigt, is er een uitgaansverbod. Er worden momenteel pasjes uitgereikt aan mensen, die elders een bedrijf hebben en na een hurricane op hun bedrijf willen kijken. Gert moest ook al een pasfoto meenemen voor zo'n pasje.
Het betekent ook, dat we moeten inslaan,  hamsteren,   (alleen hier hebben we geen Albert Heyn!!,)
Nu ga ik me daar maar mee bezig houden. De hurricane shelter ga ik in orde maken voor de gasten, maar ook ga ik daar de provisie in orde maken. Toch wel een raar idee. Gelukkig weet je een tijd van te voren, wanneer zoiets in aantocht is. En dan is het de vraag, of hij langs of over het eiland gaat.
Voorlopig schijnt hier de zon en het waait wel, maar nog geen storm. Dus gewoon genieten!
Hieronder nog een foto van onze laatste avond in Noordwijkerhout. Voor ons vertrek naar Sint Maarten waren we hier nog even samen met de kinderen en kleinkinderen. Heel fijn!

carnaval en koninginnedag

Drukke, volle weken, maar geweldig leuk.
Vorige week hadden we 5 gasten van de voortgangscommissie te dineren. Ik  vond het leuk, om dit voor te bereiden en heb daar ook een dag voor uitgetrokken. En ik geloof, dat het goed was, want ze hebben zichzelf al weer uitgenodigd voor de volgende keer..!Eén van de gasten had een aantal jaren geleden ook met zijn gezin in dit huis gewoond een vond het leuk,om het weer te zien. Hij heeft ook enkele foto's gemaakt. En hij herkende Garfield, de huiskat, nog.Volgens hem moet Garfield ongeveer 10 jaar oud zijn. Tijdens het diner was er voor hem nog een herkenbaar moment: Garfield had een dode rat voor zijn voeten neergelegd!!! Niet zo smakelijk natuurlijk. Gert heeft het maar snel opgeruimd!
Vrijdag de 26ste waren hier de koningsspelen. Dit is een soort sportdag voor de schoolkinderen en de kinderen kregen allemaal een ontbijt aangeboden. Dit is in Nederland ook gedaan. Alleen was hier het probleem, dat het midden in de schoolvakantie is en niet alle leerkrachten deden mee. Dus ook niet alle scholen. In ieder geval moesten er wel heel veel boterhammen gesmeerd worden en daar heb ik ook maar aan meegedaan. 's Morgens om 5 uur was ik al aan het smeren en hagelslag strooien.. Al het eten was uit Nederland gekomen. Brood, melk, chocolademelk, smeerkaas, pasta, hagelslag en emmers met snoeptomaten. Om 8 uur waren de eerste schoolbussen al aangekomen en zat alles in dozen. Daarna nog even met 2 vriendinnen een bakkie koffie gedronken aan het strand. Toen ik rond 10 uur thuis kwam heb ik na een duik in het zwembad, toch nog even een uurtje geslapen.'s Avonds hadden we een feestavond met diner voor de verjaardag van de koningin. Er werden lintjes uitgereikt en en er waren dansvoorstellingen. Een prachtige avond!
Verder galmde het hele weekend de carnavalsmuziek door de heuvels. Op maandag begon om 4 uur 's morgens een optocht rond de pond. dit duurde tot 10 uur.( Hier hebben wij toch maar even niet aan mee gedaan !)
 Dinsdag was het de dag van de kroning en werd het carnaval met een hele grote optocht gevierd.
De 'Friesland", het nieuwe marineschip, heeft in drie delen 101 kanonschoten afgevuurd in de baai bij Philipsburg. Alleen het laatste deel hebben wij niet opgemerkt i.v.m. het carnavalslawaai.
's Morgens hebben wij op de t.v. de kroning live kunnen volgen. (in Nederland is het dan al middag)
Gert was eest al even naar zijn kantoor gegaan, om de nederlandse vlag met wimpel uit te hangen!

Om 11 uur een bijeenkomst in het "Holland House", waar ook toespraken op de t.v. werden uitgezonden en we hebben gezongen: Het Wilhelmus, het koningslied en het volkslied van Sint Maarten!!
Rond 13 uur zijn we Gert zijn kantoor gegaan, en daar hebben wij de hele middag met andere Nederlanders koninginnedag gevierd en de carnavalsoptocht vanaf het balkon bekeken. Geweldig leuk!
Veel muziek, heel hard en veel dansen. Achter elke wagen met een muziekgroep liepen dansers in geweldige mooie kostuums van glitter, veren, hoofdtooien en bodypainting.  Ik doe hier wel een foto bij, maar dit gevoel van de Caribische carnaval en dans is niet te beschrijven.

De volgende dag (1 mei) was hier een vrije dag, maar toen is de optocht nog een keer door de straten gegaan  Wij hebben een wandeling gemaakt en zijn naar een uitzichtpunt op een heuvel gegaan. Ook mooi en wat rustiger.Want het gedreun van de carnavalsmuziek blijft lang nagalmen.
Komende zaterdag nog wat feesten i.v.m. verjaardagen en een 10 jarig huwelijksfeest van de buren. En zondagmorgen vertrekken we naar Nederland voor een vakantie in de Ardennen met de kinderen en vrienden. Het is niet lang en de dagen zijn aardig vol gepland, maar wij kijken er naar uit! Over 2 weken zijn we dan weer terug op Sint Maarten

tuinieren

Mooi hè, de bougainville! Deze staat aan de binnenkant van de poort en toen we hier aankwamen, bloeide hij ook zo mooi. Alleen zat hij toen onder de spint. Binnen een week was al het blad weg. Soms komen er tuinmannen, om al het afgevallen blad op te ruimen en "het gras" te maaien. Vorige maand hebben ze op ons verzoek ook maar even iets tegen die spint op de struiken gespoten en nu na een maand zit hij weer volop in blad. Er staan meer in de tuin. Ze hebben allemaal net een iets andere kleur, oranje, paars en roze. Ook gaan de oleanders nu bloeien. Grote struiken. Dat staat hier allemaal te bloeien. Ook de planten, die we in Leiden als kamerplanten hadden, staan hier in de tuin. Hier heb ik binnen geen planten, want de meeste tijd brengen wij buiten door. Ik ga het nu ook leuk vinden, om af en toe een beetje in de tuin te rommelen. Om de porch hebben wij een bloembak. Bij een tuincentrum hebben we enkele plantjes gehaald, om dit wat op te vullen. Verder krijg ik nu ook een beetje in de gaten, hoe sommige planten gesnoeid moeten worden. (van de hulp geleerd) En wat extra water doet ook wonderen. We halen ook nog iedere week veel sinaasappels van de boom. Een prachtige natuur. Afgelopen week was er een kennis op de koffie, zag zij opeens een leguaan bij de rand van het zwembad. Tot 2 X toe nam hij een duik in het zwembad en klom er daarna weer uit. De kolibrie zie ik ook regelmatig. Dit is een prachtig, klein vogeltje, die zijn snaveltje in de bloem stopt en dan met zijn vleugeltjes heel snel fladdert. Een soort helikopter. Als ik soms 's avonds de planten sproei, gaat hij door het water heen. Omdat hij zo snel is, heb ik er nog geen foto van kunnen maken. Hij hangt even stil en dan ineens schiet hij weer naar een andere bloem. Vorig weekend hebben we weer een flinke wandeling langs de noord-oost kust van het eiland gemaakt. De zee is hier nogal ruw en we moesten af en toe ook over de rotsen klauteren. Wel heel mooi, maar gewoon zwemmen was niet mogelijk. Je werd gelijk het strand weer opgegooid.Wel oppassen voor de rotsen. We gaan de wandeling ook nog een keer vanaf een andere kant doen. Daar gaat een pad via een hoge berg naar dat strand. We zijn ook op een strand geweest, waar vanaf april schildpadden op het strand eieren gaan leggen. Daar is het verboden, om scherpe voorwerpen in het zand te steken. Geen parasols en geen stoelen. Er is ook geen strandtent. Een rustig stukje strand. We hebben nog geen eieren gezien, maar misschien komt dat nog. Op de terugweg was de weg afgezet, voor een carnavalsoptocht. Het waren voornamelijk kinderen met een jeugdprinses en een enkele volwassene erbij. Iedereen was versierd met heel veel ballonnen. Muziek, trommels en veel swingen. De carnaval begint langzaam aan, met aan het eind van de maand het grote feest met een grote optocht. Dit valt samen met het kroningsfeest. Dat wordt door sommigen hier ook gevierd. Op Gert zijn kantoor wordt iedere dag de nederlandse vlag gehesen, maar 30 april komt de oranje wimpel erbij. Gisteren hadden we een collega van Gert bij ons te eten. Hij reist de verschillende nederlandse eilanden af en logeert in een hotel op Sint Maarten. Hij had voor ons een blik koekjes meegenomen. Op dat blik een foto van de toekomstige koning en koningin! Heel leuk. Volgens hem is er in Nederland heel veel oranje en van dit soort snuisterijen te koop. Daar merk je hier dus niets van! Daarom ook wel leuk, om dat te krijgen. We gaan het merken, hoe het feest hier gaat verlopen. In ieder geval beginnen wij wat later, want het tijdsverschil is intussen 6 uur. Maar dan gaan we ook wat langer door.

Curaçao

10 april Vorige week waren wij een paar dagen naar Curaçao. Woensdagavond kwamen we aan op het vliegveld, waar we werden opgehaald door een collega van Gert. Na een kennismaking bij hem thuis zijn we naar het hotel in Willemstad gebracht. Dat hotel was een soort dorpje met verschillende appartementen en pleintjes. Heel leuk! Donderdag en vrijdag moest Gert werken, dus ben ik alleen de stad en omgeving gaan verkennen. Het viel ons meteen op, dat Curaçao niet te vergelijken is met Sint Maarten.Het land is vlakker, minder bergen, de wegen zijn anders. Er kan gewoon snel gereden worden en er zijn stoplichten. (Volgens mij heb ik die hier op Sint Maarten niet gezien) Verder spreekt bijna iedereen Nederlands. Dat is wel gemakkelijk. Verder is alles gewoon goedkoop, ook de dagelijkse boodschappen in de supermarkt. Sint Maarten is 2 X zo duur! Het schijnt, dat Curaçao een AH, Kruidvat en Blokker op het eiland heeft. Dus er zijn ook veel Nederlandse producten te koop. Toen ik donderdagmorgen op pad ging, liep ik langs de portier en ik vroeg hem, welke route ik het beste kon lopen naar het centrum. Horen we opeens een plof, de portier grijpt naar zijn hoofd en plotseling ligt daar een grote leguaan voor onze voeten. Net zo beduusd als wij, maar toen hij gauw bij kwam, maakte hij zich snel uit de voeten. Bleek dus, dat dat beest uit de boom was gevallen, via het hoofd van de portier, op de grond. Kennelijk was hij in slaap gevallen en toen van de tak gevallen. Het was wel komisch. (En stiekem was ik blij, dat hij niet op mijn hoofd terecht is gekomen) Daarna verder gaan lopen, maar als ik nu onder een boom sta, kijk ik toch eerst even naar boven. Niet te doen natuurlijk! Hierbij heb ik een foto van de beroemde bootjesbrug, waar je over heen kunt lopen. Als het hard waait, loop je vanzelf te slingeren. Soms draait de brug open, zodat er een schip langs kan. Vanaf de loopbrug is ook de hoge brug voor gemotoriseerd verkeer te zien. Op de kade zijn leuke winkeltjes en terrasjes. Mooie spullen en niet duur. Verder heb ik een museum bezocht. Dit ging over de zwarte holocaust en de slavenhandel. Dit was wel heftig om te zien, hoe dit gegaan is. 's Avonds waren we voor een diner uitgenodigd bij het hoofd van de vertegenwoordiging. Een mooie woning boven aan een heuvel en een prachtig uitzicht over het eiland. In een baai zagen we allemaal flamingo's. Het was een gezellige avond en we hebben heerlijk gegeten. Vrijdag overdag ben ik er weer alleen op uit gegaan. Toen ik net op een bedje bij het zwembad was neergestreken, kwam Gert al terug van het werk. 5 uur. Toen zijn we samen nog maar eens het centrum ingegaan. Zaterdag hebben we samen nog leuke plekjes in de stad bezocht. Leuke plekjes gezien. We hadden geen ruimte om de rest van het eiland te bezoeken.'s Avonds nog wat gegeten op een terras bij het hotel. Zondagmorgen zaten we al weer vroeg in het vliegtuig en om half 12 waren wij weer "thuis". Op Sint Maarten! Het voelde echt als thuis komen.

Pasen

terwijl het in Nederland nog steeds koud is, hebben wij hier ook ander weer. (Zie de foto vanaf ons huis genomen van de regenboog, die over de berg komt.) Voor de eerste keer in de twee maanden dat wij hier wonen, hebben wij een dag zonder zon meegemaakt en.. regen. Er viel zoveel regen, dat de volgende dag het gras groen was geworden. Maar koud is het niet geweest. Goede vrijdag was alles hier gesloten. Nergens geen activiteit te bekennen, alleen de kerk was open. Terwijl op alle zondagen de winkels gewoon open zijn. De kruisiging heeft hier kennelijk toch heel veel te betekenen.'s Avonds zijn Gert en ik naar de musical "Jesus Christ Superstar" geweest.Deze voorstelling was in een tent en werd uitgevoerd door lokale bewoners. Er was een orkest, die het hele stuk begeleidde. Ooit hebben wij de film gezien, maar dit was perfect nagespeeld. Onze buurvrouw was één van de dansers en via haar zijn wij aan kaarten gekomen. Zaterdag wilden wij met een kennis een lange wandeling gaan maken, maar door de regen hebben we daar van af gezien. Wel zijn we lekker uit eten gegaan in Marigot in Le Bistro. Een echt frans tentje. Zondag zijn we weer het franse gedeelte in gegaan en toen hebben we de Lic Paradis beklommen. Een spannende tocht, op sommige plaatsen konden we ons langs een touw omhoog trekken.Dit gedeelte staat bekend om het meest tropische gedeelte van het eiland. Dat zie, voel je en ruik je. Het voelt net zoals je in de tropische kassen van Blijdorp loopt of in Burgers zoo. Wel lekker warm, maar omdat je in de schaduw van de palmen, bananenbomen en andere tropische planten loopt, is het heel goed te doen.(puf, puf!!)We hebben onderweg nog een klein watervalletje langs de rotsen gezien en zowaar een groep apen! Bovenaan gekomen hadden we een prachtig uitzicht en toen de weg terug. Ook is er in dit gebied een attractie; je kunt er als apen via kabels en touwbruggen het oerwoud door slingeren. Wij hebben gewandeld. Ook mooi. Thuis in onze tuin hebben wij een sinaasappelboom. Hij hing vol met sinaasappels, dus zijn we maar aan het plukken gegaan. De oogst zie je op de tweede foto. Ze geven heel veel sap, zijn wel iets zuur, maar in combinatie met een beetje ander vruchtensap is het heel goed te drinken. De hulp heeft ook wat meegenomen. Zij doet er een heleboel scheppen suiker door. Maar eigenlijk doet ze overal suiker in. In de tuin staan meer bomen waar vruchten aankomen. (Van de kokosnoten had ik al verteld). Omdat je hier niet een echte herfst hebt, hebben sommige bomen wel een periode, dat ze de blaadjes laten vallen, waarna er snel weer nieuw blad aankomt. In deze 2 maanden hebben we al veel in de tuin zien veranderen. We zien ook veel vogels. Voor we hier naar toe gingen, vertelden anderen ons, dat hier geen vogels zijn op het eiland. Nu blijkt, dat er vlak na een zware orkaan van een paar jaar geleden, veel vogels zijn weg gebleven. Maar volgens mij zijn ze allemaal weer terug. Wij genieten er in ieder geval van. Straks een koffertje pakken, want morgen gaan we voor een paar dagen naar Curaçao. Daar zal ik volgende keer over vertellen.

weekend

Afgelopen weekend hebben wij samen een weekend gehad zonder extra verplichtingen. We raken al aardig gewend aan 'ons huis' en de omgeving. Op zaterdag moeten we de auto,s wassen (vinden wij!), want door de droogte wordt alles erg stoffig en de auto,s trekken toch veel vuil aan. Nu kunnen we naar een wasstraat rijden, maar op onze parkeerplaats voor het huis is ook ruimte genoeg. Rondom het huis zijn kranen aangebracht en daar zitten lange tuinslangen aan. Alleen is alles nogal oud. Als je de kraan open draait, is zo'n slang net een irrigatie systeem, want her en der sproeit het water er uit. Zaterdag heeft Gert eerst de slangen zo veel mogelijk gerepareerd, door er tussenstukjes tussen te plaatsen. Dat was niet overal eenvoudig, want eerder was alles met tape dichtgeplakt, waar het water ook door sijpelde. Verder hebben we gewinkeld en twee ligbedjes voor bij het zwembad kunnen kopen en 4 tuinstoelen bij de tafel van de hurricane shelter. Na het zwemmen nog even op zo'n ligbedje bij komen....en opdrogen in de zon. De parasol wordt ook volop gebruikt, want de zon is flink warm. Gelukkig waait het hier altijd. dat maakt het heel prettig allemaal. Wat een leventje hé! Als ik op het nieuws hoor, dat het in Nedeland maar blijft vriezen, hoop ik voor jullie, dat de lente daar toch ook snel gaat beginnen. De bollen streek zal nu ook wel later zijn kleuren krijgen. Wij weten intussen niet meer wat de kou is. Zaterdagavond hebben we nog bij een kennis gegeten aan de andere kant van het eiland. Hij woont op een resort in een appartement met uitzicht op het strand en de zee aan de oostkant van het eiland. Ook prachtig! De woningen, die ik tot nu toe gezien heb, zijn heel mooi. Hoge kamers en ruim sanitair aanwezig. Natuurlijk zijn er ook wel kleinere woningen, maar langs de kust zijn voornamelijk resort met mooie appartementen en hotels. Zondag zijn we even naar het strand bij het vliegveld geweest. Heerlijk gezwommen en een lekkere lunch gegeten. We zagen ook het grote KLM vliegtuig landen. Tsjonge, wel indrukwekkend hoor. Twee uur later steeg hij weer op, op weg naar Curaçao. Het was trouwens een hele drukte op het vliegveld. Het ene na het andere vliegtuig ging weg of kwam aan. We moesten even aan Schiphol denken. Nu is dit natuurlijk kleiner, maar voor zo'n klein eilandje toch heel veel drukte.Wel leuk, om dit eens te zien. Volgend weekend gaan we weer een ander strandje opzoeken. Op het strand kwam iemand naar ons toe, die dacht Gert te herkennen. Had hij ooit ook met Gert gewerkt. In Nederland kom je zelden bekenden tegen op het strand. Zit je op Sint Maarten.... Vorige week sprak ik iemand, die vriendinnen uit Ridderkerk kende. Kleine wereld! Volgende week heeft Gert een paar dagen overleg op Curaçao. We hebben besloten, dat ik ook mee ga en na het overleg plakken we de zaterdag er als vakantiedag aan, zodat we samen Curaçao kunnen verkennen. Ik ben benieuwd. Het schijnt toch weer een heel ander eiland te zijn. Vorige week hadden we iemand uit Curaçao bij ons op bezoek. Volgende week gaan wij zien, hoe het daar is.

auto's

15 maart 2013 Intussen raken we al een beetje gewend aan de eigenaardigheden van dit eiland. Toen wij de eerste dag vanaf het vliegtuig met de huurauto naar ons hotel reden, kreeg ik het gevoel, dat ik in de V.S. terecht was gekomen. Heel veel verkeer, winkels, casino's en sirenes, zoals ik ze ken van Amerikaanse t.v. series. Nu blijkt het stukje weg vanaf het vliegveld naar Philipsburg ook de drukste weg van het eiland te zijn. En veel bewoners bezitten meer dan één auto. (en wij doen daar ook aan mee) Het openbaar vervoer bestaat uit taxibusjes, waar door de lokale bevolking ook veel gebruik van wordt gemaakt. De kinderen zitten van 7.30 uur tot 13.00 uur op school. Dat betekent, dat het rond 7 uur al heel druk is op de weg, want veel kinderen worden met de auto naar school gebracht en op sommige plaatsen komt de schoolbus. Vanwege het toerisme zijn hier veel amerikanen op dit eiland. Lokaal wordt er engels gesproken, maar Nederlanders onder elkaar spreken Nederlands met elkaar. De noordelijke helft hoort bij Frankrijk, dus wordt daar Frans gesproken en met euro's betaald. Hier wordt met Antilliaanse guldens of met dollars betaald. Sint Maarten heeft een eigen regering. Nu is een parlementslid op dit eiland de laatste tijd in het nieuws geweest,vanwege corruptie. Ook in Nederland is hier uitgebreid aandacht voor geweest. Dit onderzoek loopt allemaal nog. Zo is Sint Maarten ineens veel in het nieuws. Geen goed nieuws dus.Gelukkig zijn er ook wel goede dingen op het eiland. En Gert heeft het genoeg te doen op zijn werk. Op rustige momenten hebben we ook wel eens tijd voor onze eigen omgeving. Gisteren hebben we wat planten in de tuin gezet. Alles was zo droog en dor. Er staan een paar grote bougainvillea met nauwelijks meer blad en bloemen. We zijn maar begonnen met water geven. Gert had ook een paar kokosnoten uit de boom gehaald en samen met de buurman heeft hij ze met een speciaal mes open gemaakt. Vanmorgen zijn we naar de de punt van het eiland, onder aan de berg gegaan. Daar is Fort Amsterdam. Het schip van de Nederlandse marine vaart momenteel door het Caribisch gebied en komt nu 3 dagen in de haven van Philipsburg te liggen. Vlak voor de binnenkomst werd het bij Fort Amsterdam welkom geheten door de gouverneur en de marechaussee. Het schip voer 2 X langs en er werd tot 2 keer toe 21 saluutschoten afgevuurd. Wel een mooie ervaring. Vorige week hadden we een culturele bij bijeenkomst bij Fort Amsterdam . Het is eigenlijk een oude ruïne, maar een plek met een prachtig uitzicht en voor de gelegenheid was er een grote tent neergezet. Er speelde een band van de muziekschool met bekkens, waar ze van die speciale Caribische muziek uit toveren. Dat swingt wel lekker hoor.Bij dit soort gelegenheden komen we vaak dezelfde mensen tegen. Het is eigenlijk een dorp. Daar groeien dan weer contacten uit. Afgelopen week ben ik een dagje gaan shoppen met vriendinnen en komende week ga ik naar een lady's night voor een salsa les? Wel gezellig allemaal. Shoppen is trouwens niet goedkoop hier. Ook de dagelijkse benodigdheden uit de supermarkt zijn niet goedkoop. Alles wordt hier ingevoerd. In de supermarkt zijn ook veel Nederlandse producten te krijgen . Nog even wat vertellen over ons zwembad. Gisteren zaten wij te eten, hoorden we een plons! Keken we op, kwam er een flinke leguaan uit het zwembad gekropen. Die had even verkoeling gezocht.Ik had hem al eens eerder bij het zwembad gezien, maar nooit in het water. Zal kijken of ik er een foto bij kan plaatsen. Maar de volgende keer, als wij gaan zwemmen kijken we toch eerst maar, of er anderen in het water zijn!!!

veel te doen

15 maart 2013.





5 maart 2013 Ruim een maand wonen wij nu op dit eiland. En we zijn nog volop bezig met kennismaken. Omdat de huizen allemaal apart staan, met een hoog hek er om heen, is het lastig om zo maar even bij de buren langs te gaan. De meeste buren hebben ook nog honden, die dan gaan blaffen en een bel is ook nergens te vinden. Bij onze naaste buren is een poort in het hek, zodat we naar elkaar kunnen lopen. Daar hebben we prettig contact mee. Verder hebben we een buurman gesproken, die hier ook sinds kort woont. Via het werk van Gert hebben we ook veel contacten. Soms een uitnodiging voor een receptie of een borrel en thuis hebben we ook al gasten mogen ontvangen. Dit komt allemaal wel goed. Om onze tuin en huis staat ook een hek, gedeeltelijk met opgerold prikkeldraad er omheen en op andere plaatsen staan grote cactussen bij het hek, zodat het lastig wordt om zomaar binnen te komen. Wij hebben ook geen bel. Als er iemand komt, om b.v. te klussen, moeten ze eerst hard toeteren of via de telefoon aangeven, dat ze komen, dan kan ik het hek met de afstandbediening openen. Vanmorgen kwam de klusser, hij heeft een scheef hek, dat om het zwembad stond, weggehaald. Verder heeft hij een paar keukenkastjes meegenomen, om te schilderen. Deze waren beplakt met vinyl, maar dat liet overal los. Daaronder zit nog goed hout, dus met een verfkwast krijgen we kastjes, die weer als nieuw er uit gaan zien. Gisteren had ik voor het eerst de 'werkster' in huis. Zij verzorgt dit huis al jaren en wil dit graag blijven doen. Nu komt zij 1 dag in de week en na die dag zag het huis en het terras er omheen er spiek en span uit. 's Morgens moeten we haar in Philipsburg ophalen en aan het eind van de dag brengen we haar weer terug Voor het zwembad komt 2 X per week de poolman langs. Hij heeft een sleutel van de poort en controleert het zwemwater en haalt eventueel vuil uit het water. Alles bij elkaar wel heel luxe, en dat is nog niet alles.. Intussen zijn wij ook in het bezit van 2 jeeps.De 2de jeep had een lastige start, want toen we hem hadden gekocht, wilde de auto de berg niet op. De verkoper had de auto uit Miami gehaald, en daar moesten ook de onderdelen vandaan komen. Iets met leidingen voor de benzinetoevoer?? Maar omdat we de auto bij een handelaar vandaan hadden, wisten we ook niet, of het goed zou komen. Maar een week later werden we gebeld en kregen wij de auto weer terug. De handelaar reed met ons een berg op en af, gas geven en veel remmen, om te laten zien dat hij het weer goed deed. Straks ga ik er weer even in rijden, om het vuilnis weg te brengen. Dat wordt hier niet opgehaald, ook niet onder aan de berg. We moeten het ergens anders in een container langs de weg gooien. Waar ik ook erg aan moet wennen, is dat het afval niet gescheiden wordt. Alle afval, tuinafval, glas, papier, plastic, alles wordt op één hoop gegooid en dan gaat het naar de vuilstort! En dat is een berg midden in het meer achter Philipsburg. Zonde van het verder zo een mooi eiland. Altijd mooi weer, soms een kort regenbuitje, maar daarna schijnt de zon weer. Ik had ook vestjes meegenomen, maar die heb ik hier helemaal niet nodig. Hooguit een katoenen jasje tegen de muggen in de avond. In de eerste weken hadden we veel last van de muggen, maar dat is nu minder. Of wij raken er aan gewend, of zij raken aan ons gewend!! Tussendoor even het afval weggebracht. Toen ik onderaan de oprijlaan kwam, zag ik het vlaggetje van de brievenbus omhoog staan. Bij mijn terugkomst heb ik even gekeken en ja hoor.. POST! Het werkt! Een gezellige kaart van de ladiez! meteen op het prikbord! En ook de post van de belastingdienst is hier aangekomen. Weer wat te doen. Afgelopen week hebben wij ons gemeld bij de immigration op dit eiland. Er komt toch heel wat bij kijken en we hebben al heel wat kantoren gezien. Maar nu ga ik me weer even nuttig maken, door een maaltijd voor te bereiden. Later komt er wel meer nieuws

Ons huis

En vanaf deze plek hebben wij het uitzicht op de baai van Philipsburg (onderstaande foto)













Vandaag, 21 febr. wonen we ruim 2 weken in ons huis op de berg bij Philipsburg. Bovenstaande foto is het plaatsje voor de hurrican shelter, die onder de eigenlijke woning ligt. Aan de achterkant van het huis is een grote porch, waar wij altijd buiten zitten. daar is ook een tuin met het zwembad. Het voelt heel luxe, dat we dit mogen huren. Om hier te komen, gaan we wel een hele steile berg op, via een smalle weg. Toen ik de eerste keer alleen in de auto naar boven reed, kwam er net iemand naar beneden....., tsja en toen moest ik achteruit de berg af. Spannend hoor, maar alles went. We lopen de weg ook wel eens naar beneden en soms omhoog, maar dat gaat dan met de nodige rustpauzes tussendoor en midden op de dag is het ook niet handig om te klimmen, want dan is het hier lekker warm. Niet verkeerd hoor!
Onze meubels waren meteen al aangekomen, dus we konden gelijk weer met de verhuizing beginnen. Wel prettig om onze eigen meubels in het huis te hebben.
Bij het huis hoort een huis poes, een rode kater, die Garfield genoemd wordt. Dat beestje is al zo aan ons gewend, alsof hij altijd bij ons is geweest. De tweede dag kwam hij met een leguaan in zijn bek naar huis. Van schrik heb ik de deur dicht gedaan en vergeten een foto te maken. Later heb ik nog een grote leguaan bij het zwembad gezien, daar heb ik wel een foto van, hoewel hij snel weg liep, toen hij mij in de gaten kreeg. We hebben het de eerste weken erg druk gehad met kennismaken en het regelen van allerlei zaken.
Gert is ook meteen op zijn werk begonnen. Er moeten nog wel wat dingetjes geregeld worden, maar we hopen nu ook tijd te krijgen, om het eiland verder te ontdekken De mensen zijn vriendelijk, hebben alle tijd voor je en als er zoiets als een auto verzekering geregeld moet worden, moet je er gewoon een dag voor uittrekken. Heel veel papierwerk en registraties op verschillende kantoren, die dus niet bij elkaar liggen. Ook rijen met hekken, zoals je bij de Efteling voor een attractie in de rij staat.Iedereen rijdt hier in een auto. Harder dan 50 km  lukt niet, alleen in het franse gedeelte zijn sommige plaatsen, waar je wel iets sneller kan. Het voelt wel veilig.
Overdag stroomt het eiland vol met toeristen, die met cruise schepen naar het eiland komen. Ook in de hotels zijn veel Amerikaanse toeristen. Volgende week start de Heineken Regatta, een grote zeilwedstrijd om het eiland met heel veel feesten er om heen.  Het is een echt bounty-eiland, prachtige baaien met mooie stranden. Heerlijke plekjes om te zwemmen in de zee. Er valt nog genoeg te ontdekken hier

Wij houden een blog bij

Hallo allemaal,

Zoals jullie weten zijn we straks even weg. Dat wil zeggen 3 jaar! Maar jullie kunnen ons altijd komen opzoeken. Hieronder een plaatje van Philipsburg op Sint Maarten. Ons huis is op de heuvel links onder.