Cruise door de Cariben

In oktober is het droge seizoen voorbij. Tijdens ons korte verblijf in Nederland, is het hier flink gaan regenen, de planten hadden weer groen blad gekregen en het gras begon weer groen te worden.

Gert was tijdens ons verblijf in Nederland veel bezig met de politiek op Sint Maarten en hij kon weer volop aan het werk, toen hij terug kwam. Intussen is er tijdelijk een nieuwe regering en kunnen er weer plannen gemaakt worden. De volgende verkiezingen zijn uitgesteld tot september 2016. 

Nu de rust weer wat leek terug gekeerd op het eiland, konden we met een goed gevoel op cruise vakantie.

Op 30 november zijn we op dit cruiseschip (Horizon) gestapt. Vanuit ons huis zien wij hem regelmatig in de haven liggen. Naast de andere cruiseschepen lijkt het maar een klein bootje, maar er kunnen toch nog 1828 passagiers meevaren. Er zijn 12 verdiepingen op de boot en er is voldoende te doen. Verschillende restaurants, bars, theater, Spa, gym, disco, zwembaden en jacuzzi's.
Wij kregen een hut met een balkon. Op deze foto boven de letter F, naast de reddingssloepen. Toen we daar aankwamen, stond de champagne koud. Een prettig welkom.
Tijdens het diner voer het schip uit de haven. Buiten was het al donker, dus daar is niet zo veel te zien. Na het diner zijn we naar het theater gegaan, waar we een dansvoorstelling van ABBA hebben gezien. Toen we naar bed gingen, voelde ik de deining van het schip op de golven toch wel. Gelukkig had ik de tabletjes tegen reisziekte meegenomen en die heb ik deze week wel een paar keer gebruikt...

De volgende dag kwamen we aan op Guadeloupe. Na een lekker ontbijt op het achterdek zijn we meegegaan met een excursie naar een prachtig natuurgebied van Guadeloupe. Watervallen gezien en we zijn in het Parc des Mamelles geweest. Een soort dierentuin, maar ook er waren ook prachtige tropische planten. Via hangbruggen liepen we boven de bomen en planten.

Daarna weer terug naar het schip, die die nacht verder voer naar Martinique. Een Frans eiland, net zoals Guadeloupe. Druk verkeer, viaducten en stoplichten. Omdat we om half drie weer aan boord moesten zijn, zijn we maar weer met een excursie meegegaan. (Als je te laat bent, vaart het schip toch weg). Dit was ook een mooie excursie. We zijn in het stadje Saint Pierre geweest en daar de ruïnes bekeken van het theater en de gevangenis. Na de vulkaanuitbarsting in 1902 zijn daar 30000 inwoners overleden. Eén persoon heeft dit overleefd, omdat hij de avond daarvoor wegens dronkenschap in de kerker was opgesloten. Het verhaal is dan ook, dat een borrel goed voor je is!
En dan vooral Rum. We zijn ook naar een Rum stokerij geweest. De beste Rum natuurlijk!

Dag drie kwamen we aan in Isla de Margarita (Venezuela) Ook daar zijn we weer met een excursie meegegaan, omdat zelfstandig reizen op dit eiland wordt afgeraden i.v.m. roofovervallen.
Wij hadden de voorkeur aan een Engelstalige gids gegeven en daardoor hadden we een gezellig klein groepje. Voor de veiligheid werd het busje begeleid door een motoragent, maar ook andere toeristen werden begeleid door een motoragent.

Het land was droog en kaal en langs de wegen lag het vol met afval. Het is een arm land, de benzine is bijna gratis, maar het eten is duur. Twee keer per week worden de huizen aangesloten op het waternet. Daarom hebben de huizen grote watertonnen op het dak, om een voorraad voor de andere dagen op te slaan. Naast dit arme en dorre gebied, zijn er ook mooie natuurgebieden op het eiland.
We hebben gevaren door een Mangrove gebied en mooie zeesterren en zeepaardjes gezien. We zagen daar ook veel pelikanen en op een andere plek van het eiland zagen we veel flamingo's .
We hebben nog een prachtig dorpje bezocht, met barretjes met oude jukeboxen en mooie pleintjes.
En een rum stokerij met alweer de beste rum!

Toen we 's middags in de haven terug kwamen, kregen we daar een optreden van een lokaal dansgroepje te zien.

Dag vier was een dag op de Caribische Zee. Op het schip was voldoende te beleven, maar het was ook heerlijk, om lekker met een boek op het dek te zitten. Te veel gelezen, want van anderen heb ik gehoord, dat ze op een gegeven moment en groep dolfijnen achter het schip zagen. Jammer, niet gezien.

Op dit plattegrondje is te zien, dat we richting Dominicaanse Republiek varen. Er was toch wel veel deining op het schip en het water in het zwembad leek wel een golfslagbad.
Omdat Gert thuis toch regelmatig hard loopt, wilde hij dit op het schip ook bijhouden. Hij is begonnen op de loopband bij de gym, maar dat beviel hem niet. Toen is hij maar rondjes op het dek gaan lopen. Het was nog vroeg, maar sommige mensen hadden al een bedje bij het zwembad gereserveerd en elke keer, als Gert weer langs kwam , werd hij aangemoedigd.

De volgende dag kwamen we om half 12 in Santa Domingo aan.   We hebben met vier andere toeristen een taxi naar de oude binnenstad genomen en een rondleiding met paard en wagen gehad. Leuke winkeltjes gezien en een sigarenwinkel, waar de sigaren zelf werden gedraaid.
Uiteindelijk zijn we op een terrasje aan een gezellig pleintje terecht gekomen, waar ze ook Wifi hadden. Dit lijkt misschien ongezellig, maar dat was het niet.
Met ons groepje hebben we een leuke dag gehad.

De zesde dag waren we in La Romana. We zijn samen naar het stadje gaan wandelen, maar de meeste winkels waren gesloten. Zondag. Er liepen wel veel mensen met handelswaar rond en dan bleven ze maar achter je aan lopen. Op alle hoeken van de straten stonden agenten, maar die lieten dat gewoon gebeuren. Om 12 uur moesten we weer terug zijn op de boot.

Weer veel deining op het schip. Er was Caribische muziek en er werd gedanst. maar door de deining,had ik het gevoel, dat ik me vooral vast moest houden, om niet om te vallen.
We hebben wederom weer lekker gegeten en gedronken. Dat was wel heel goed geregeld. We hadden alles inclusief en eten en drinken was ruim voldoende aanwezig.
De kamers werden ook prima onderhouden. Twee keer per dag werd er schoongemaakt. Regelmatig lagen er weer schone badlakens. 's Morgens werd het bed glad getrokken en als we 's avonds op de kamer kwamen, was de sprei van het bed gehaald, de gordijnen dicht gedaan en de bedlampjes aan.
We werden helemaal in de watten gelegd, maar ik vind een week op cruise wel voldoende.
Want er zijn toch heel veel mensen op zo'n schip en je hebt helemaal geen contact met de buitenwereld. Geen telefoonverbinding en Wifi. Aan de ene kant wel lekker ontspannend, maar het idee, dat je niet bereikbaar bent, voelt ook niet erg lekker.
Je kon trouwens wel Wifi verbinding kopen voor een aardige prijs.

De laatste dag zijn we onderweg naar Sint Maarten. Om 10 uur moeten de koffers gepakt zijn en moeten we de hut verlaten. We nemen onze handbagage mee en gaan maar lekker op het buitendek een boekje lezen. Tijdens de lunch raken we gezellig aan de praat met een stel, dat deze reis in Nederland heeft geboekt. Ze gaan in Sint Maarten nog twee nachtjes in een hotel en daarna vliegen ze weer naar Nederland.
We zien Sint Maarten liggen en dan horen we ineens het geluid van de motor niet meer... Stil!
Dan wordt er omgeroepen, dat er een motor is uitgevallen en dat ze gaan proberen, om dit te herstellen. We drijven weer langzaam terug, verder van Sint Maarten, maar we zitten lekker in het zonnetje/schaduw en het is wel gezellig.
Na ongeveer een half uur komt er een dikke zwarte wolk uit één van de schoorstenen en begint de motor weer te pruttelen .
In plaats van twee uur, komen we nu om drie uur aan op Sint Maarten.
Dit betekent niet voor iedereen het einde van de cruise. Dus de mensen, die een excursie hebben gepland, gaan eerst van boord. Wij wachten nog op onze paspoorten en dan staan we tegen vier uur op de kade. Thuis!

Het was een leuke ervaring en we hebben een mooie vakantie gehad, maar ik zal niet zo gauw weer een cruise boeken. Vooral omdat ik toch regelmatig last had van de deining en de mensenmassa op het schip stond me wat tegen. Maar dat heb je in luxe vakantieresorts natuurlijk ook wel. Het is gewoon niet mijn ding.

Toen we thuis kwamen, waren er al een paar bananen van de bananenboom gevallen.
Later heb ik met hulp van Elva ( zij komt uit Jamaica) de grote tros eruit gezaagd en die tros hebben we in een badkamer opgehangen. Als je dit buiten ophangt, gaan de dieren er aan eten en voor je weet, zitten er apen in de tuin. Ha ha!
De boom hebben we daarna omgezaagd, zodat de andere bomen weer meer ruimte krijgen.
De banaantjes zijn lekker zoet, stevig vruchtvlees en een hele dunne schil.

Afgelopen weekend hebben we de kerstversiering weer in de tuin opgehangen. Voor ons wordt dit de laatste tropische kerst op Sint Maarten. De eerste kerstdag gaan we met vrienden naar een mooi strand en we nemen dan een lekkere lunch mee. Tweede kerstdag is op Sint maarten Boxing Day.
Wij gaan dan naar onze derde golfles. (!) Tsja, je moet wat! Voorbereiden op de sport voor gepensioneerden....

Wij wensen iedereen, die dit leest: Fijne kerstdagen en een gelukkig en gezond 2016 !

zon, zand, zee en veel zeilboten.

Van december tot april is het hoogseizoen op Sint Maarten. Er liggen dagelijks meerdere grote cruiseschepen in de haven en overdag wemelt het van de toeristen. 's Avonds vertrekken de cruiseschepen weer en dan zijn er alleen nog de toeristen, die in hotels verblijven of privéjachten huren.  Wij wonen en werken hier, maar tussendoor hebben we ook een echt vakantiegevoel. Dit komt waarschijnlijk toch door de omgeving, het klimaat en het toerisme.

En wij hebben ook leuke uitjes. Deze foto is op Curaçao gemaakt. In januari waren daar de zg. baaidagen van Gert zijn werk. Twee dagen van dit eiland kunnen genieten, met o.a.een mooie wandeltocht en een feestavond op het strand, met een leuke band.
We hebben ook een leuke speurtocht door Willemstad gemaakt. Na twee dagen weer terug naar Sint Maarten. Vijf kwartier vliegen. Een vliegreis is nog steeds niet mijn ding, maar omdat Sint Maarten een klein eiland is, zijn we gewoon afhankelijk van het vliegverkeer.

Deze foto is van het zeilschip 'De Eendracht'. Gert was eerder al benaderd door een vroegere studievriend. Deze man gaat één week per jaar met een vaste groep meezeilen op De Eendracht. De opstapplek was Sint Maarten en daarna een week zeilen in het Caribisch gebied. Nu hadden ze afgesproken, dat die groep (20 mannen)  voor vertrek eerst bij ons op visite zouden komen. Op de afgesproken datum kwamen er echter maar 14 mannen. De anderen hadden vertraging met hun vlucht en kwamen een dag later aan. Toen heeft de kapitein ons de volgende dag uitgenodigd voor een lunch op het schip. Het schip lag voor anker in zee bij Marigot, een havenstadje aan de Franse kant. Met een klein bootje werden we opgehaald en toen konden we ons aan boord hijsen. Er was een flinke deining, dus wel oppassen geblazen. We kregen een rondleiding op het schip tot in de machinekamer. Heel leuk allemaal, alleen draaide het af en toe wel wat in mijn hoofd.

Hier sta ik met de schippers op het dek. Wel wat last van zeebenen,.....!
De volgende dag zijn de mannen gaan zeilen en aan het eind van die zeilweek zijn we uitgenodigd bij het captains dinner. Weer met het bootje naar het schip en toen was er nog meer deining. Voor die tijd heb ik toch maar een pilletje tegen zeeziekte ingenomen en toen heb ik nergens last van gehad. Tijdens het diner gleden alle borden, glazen en bestek naar een hoek van de tafel, maar dat mocht de pret niet drukken. Het was tevens een soort 'bonte avond', dus Gert heeft ook iets bedacht, wat we samen hebben gezongen. Het was een hele leuke ervaring. De volgende dag vertrok de bemanning per vliegtuig weer naar Amsterdam en een nieuwe bemanning uit Kazachstan is met de zeilboot de oceaan overgevaren naar Scheveningen. Als het goed is, ligt hij nu ( of bijna) weer in de thuishaven .
Wij vonden het een mooie ervaring.

Half februari is Gert Jan ook aangekomen op Sint Maarten. Hij blijft hier een paar weken en gaat dan nog 5 maanden reizen door Zuid-Amerika. Maar eerst nog even vakantie op Sint Maarten!

Het eerste weekend in maart was de Heineken Regatta op Sint Maarten. Drie dagen lang zijn er dan zeilwedstrijden op zee rond het eiland. Er doen heel veel boten mee. Vanuit ons huis hebben we ook een geweldig uitzicht op de bootjes, maar ook 's avonds bruist het overal. Veel muziek en Heineken bier.(Op die avonden wordt er geen ander bier verkocht, omdat deze regatta door Heineken wordt gesponsord).
Gert had ons aangemeld, om een dag mee te varen met 'De Passaat'. Een Schooner, die met de zeilboten meevaart, maar zelf niet aan de wedstrijd mee doet. Er stond een flinke wind, dus vond ik het eigenlijk leuker om te kijken, dan mee varen. Mijn plekje heb ik aan Gert Jan gegeven en zo zijn die twee een gezellig dagje op zee geweest. Op een gegeven moment belde Gert, dat ze bij ons in de baai lagen. Toen heb ik vanuit de tuin de volgende foto gemaakt.

(Als je goed kijkt, zie je Gert Jan op het dek van de stuurhut liggen).
Sinds de hurricane heb ik nu uitzicht op die baai. Intussen is de muur vorige week helemaal opgeknapt en het hek staat ook weer recht, maar alle hoge planten zijn weg. Het zal wel even duren, voor het weer zo groen is als ervoor, maar dit uitzicht is zeker niet verkeerd.

Komende vrijdag en zaterdag zijn de volunteer dagen. Ja, ook op Sint Maarten. Met een aantal andere dames gaan we vrijdag het 'karakter'strand schoonmaken. Een goed doel door de school georganiseerd, waar wij ook aan leesbegeleiding doen. We kunnen ons ook wel ergens anders aanmelden, maar omdat we toch al bij die school vrijwilligerswerk doen, kennen we de mensen ook.

Zondag gaat Gert Jan zijn reis vervolgen en volgende week, 28 maart, komen wij weer voor een kleine drie weken naar Nederland. Ondanks het 'goede leven' hier, hebben wij er toch wel weer zin in. Weer even naar familie en vrienden.

Hieronder nog een foto van de wedstrijdboten vanaf het strand gezien. Lijkt wel ver weg, maar deze foto is met mijn telefoon gemaakt.

Winter op Sint Maarten

januari 2015

Na onze heerlijke vakanties in oktober gaat het gewone werk op Sint Maarten weer door. Van de kinderen hebben we een prachtig fotoboek gekregen met mooie herinneringen aan New York.
De resten van de hurricane worden opgeruimd. Twee weken na de hurricane hebben we nog een dag last gehad van extreem veel regen. Het eiland kon deze waterval niet aan. Alles stroomde van de bergen en het wegdek raakte op verschillende plaatsen kapot. De weg was onbegaanbaar. Om 12 uur werden alle bedrijven gesloten en er kwam een uitgaansverbod. Het was op een zaterdag en we zijn die dag vooral aan het dweilen geweest.  Het water uit de pond liep de zee in en ook het zeewater kwam in de lagoon terecht. Met het gevolg, dat er haaien en pijlstaartroggen in de lagoon werden gespot. Toen het water na enkele dagen weer aan het zakken was, lagen de vissen op het droge te spartelen.
Een week lang is er een zwemverbod voor de zee geweest, want er kwam toch veel rommel in het water. Iedereen was hard aan het werk, om alle wegen weer begaanbaar te maken.
Intussen is onze tuin opgeruimd Het omgevallen hek is rechtop gezet, met de afgezaagde boomstronk nog in het gaas. Het is de bedoeling, dat de muur en het hek later vervangen worden, omdat er niemand daar nu tijd voor heeft. Mooi is anders.

  11 november is het Sint Maartensdag. Die dag is een vrije dag op het eiland. Wij waren uitgenodigd bij een kerkdienst, Daarna een kranslegging op de grens van St Maarten en St Martin, het Franse gedeelte van het eiland. Vervolgens een defilé en heel veel toespraken. Dit werd afgesloten met een lekkere maaltijd. Het hoort er allemaal bij.
In het weekend gaan we er toch wel vaak op uit. We hebben een keer de dierentuin bezocht en zagen daar, dat bijna alles kapot was door de hurricane. Het hek om de dierentuin was ook weg. Er is geen geld voor onderhoud. Een trieste aanblik. De leguaan en de schildpadden zoeken elkaar op.

Sommige stranden liggen vol met zeegras en ander afval uit de zee. Tijdens een wandeling langs Guana Bay zagen we op de heuvels ook koraal liggen. Eén van die stukjes hebben we meegenomen. Vast een eerste kerstversiering. Koraal is beschermd, dus zullen we het niet meenemen naar NL.

Intussen houdt de politiek Sint Maarten ook aardig bezig, maar vóór de kerst is er dan toch een nieuwe regering met een nieuwe minister president. In januari komen er weer bewindslieden uit Nederland naar Sint Maarten, dus moet er weer wat georganiseerd worden.
December hebben we geen gasten. We vieren met vrienden Sinterklaasfeest, inclusief gedichten en surprises. Echt Nederlands. Ook de kerstdagen brengen we door met vrienden. Lekker eten en gezellig bij elkaar. Tijdens de jaarwisseling kwamen buren en vrienden bij ons naar het vuurwerk in de baai kijken. Vanaf ons huis hebben we een eerste rangs uitzicht.
Nieuwjaarsdag hebben we weer meegedaan aan de nieuwjaarsduik. Koud kunstje natuurlijk met deze temperatuur.Een Hollands gebeuren in een heerlijk klimaat. In Nederland stonden we alleen maar te kijken.  Ik moet eerlijk zeggen, dat ik niet met de hele massa tegelijk de zee in ging, Ik heb wat foto's geschoten en na de erwtensoep (echt waar) ben ik de zee in gegaan.

2 januari hebben we met een vrienden groepje weer een tocht over de zee gemaakt. Het was even spannend of het wel door zou gaan, want het waaide flink. Het ging door! We zijn naar het noorden gevaren en bij Anquilla werd er even gesnorkeld. Daarna doorgevaren langs prachtige mini bounty eilandjes met hagelwitte stranden en op één van die eilandjes hebben we gegeten  De schipper had dit van te voren met het restaurant op dit eiland geregeld. De naam van het eiland is Prickley Pear. Je kunt hier alleen maar met de boot komen. Die gaat dan voor anker liggen en dan maar zwemmen naar het eiland. En weer terug! Bij elkaar een geweldige dag en we hebben veel plezier gehad.
Natuurlijk zijn we ook bezig met de gewone dingen. Het werk gaat gewoon door. Hier moet veel geregeld worden en  komende maand gaan we ook weer een paar dagen naar Curaçao voor Gert zijn werk. Verder ben ik iedere dinsdagmorgen op een basisschool actief als leesmoeder en geef individuele begeleiding aan kinderen bij hun schoolwerk.
Vanmorgen hebben we een halve ochtend in de rij gestaan, om de motorrijtuigenbelasting te betalen.
Ieder jaar moet je nieuwe nummerplaten. Het eerste jaar, dat wij hier waren, hadden die een gele kleur. Afgelopen jaar was dit paars en dit jaar krijgen we oranje nummerplaten. Maar daarvoor moet je eerst in een lange rij, om dit te betalen, daarna naar een ander kantoor, om de nummerplaten te halen. En omdat het nummer van één van de auto's veranderd wordt, moet dit gemeld worden bij de verzekering en bij de keuring, Weer andere kantoren. Veel heen en weer rijden.  Bij elkaar bijna een dag werk. Niet te geloven, maar iedereen doet dit.
Het is hier nu hoogseizoen. Vaak liggen er per dag 6 grote cruiseschepen en dan is het vol op het eiland. In de lagoon liggen ook heel veel schepen. Veel kapitale jachten. Zo liggen ook in de verschillende baaien veel schepen voor anker. Het is mooi om te zien en een groot verschil met de septembermaand. Dan is alles stil en leeg.
En tussen alle drukte door vliegen hier heel veel vlinders rond. Soms lijkt het alsof het sneeuwt. Zoveel witte vlinders. Maar in de tuin zijn ook de grotere bruine vlinders.Die vlinders zijn eerst allemaal rups geweest, maar we hebben geen idee, waar die hebben gezeten. In ieder geval niet in de stervruchten struik, want die heeft dit jaar veel vruchten.

 Ieder seizoen is ook hier anders. In november hadden we een paar weken iedere avond veel vleermuizen in de tuin. Ze vlogen over het water van het zwembad en soms ook onder de porch door.
Op een ochtend lag een dode vleermuis onderaan de oprit. De vleugeltjes gespreid en dan zie je ook, hoe scherp de hoektandjes van zo'n beestje zijn. Best wel griezelig.

Afgelopen weekend heeft Gert nog een boomstronk uit de tuin gehaald. Deze was door de hurricane ontworteld, maar de afgezaagde stronk en de wortels staken nog een eind boven het gras uit. De tuinman kon dit niet weghalen, dus Gert heeft zelf maar even wat gereedschap gepakt. Weer gelukt!

Intussen wonen we hier nu bijna twee jaar. We zijn over de helft van ons verblijf hier. In mei 2016 hopen we weer naar Nederland terug te komen. En ook daar hebben we weer zin in. We vermaken ons hier goed, het is heerlijk weer, maar familie en het mooie Holland missen we soms wel. 

Tussendoor komen we nog wel even voor een kort verblijf naar Nederland. Gelukkig!