We hebben al een paar lessen met ons project 'Dutch is fun' gedaan en het is heel leuk. Het begin was even lastig, omdat niet alle kinderen begrepen, wat precies de bedoeling was. Sommigen waren gewoon met hele andere dingen bezig. Maar de meesten pakken het heel goed op. We beginnen met kennismaken en liedjes zingen en iedere les wordt een ander thema toegevoegd. Veel herhalen, maar voor deze groep werkt dit heel goed. De kinderen zijn 5 jaar en we begonnen met een groep van 15 kinderen. Sinds vorige week hebben we besloten, om 2 jongetjes van de groep te halen, want deze kinderen wilden echt niet mee doen en met hun gedrag verstoorden ze het voor de andere kinderen. Tijdens de les hebben we ook een moment, waar de kinderen een werkje maken, dat met het thema te maken heeft. Kleuren, knippen en plakken. Aan het eind van de les gaan we nog even bij elkaar zitten en dan lees ik voor uit een Nederlands boekje.
Iedere dinsdagmiddag van 5 tot 6 uur komen de kinderen naar de bibliotheek. Daar mogen we de kleuterruimte gebruiken en dit is een mooie ruimte. 22 april is de laatste bijeenkomst en dan moeten we een feestelijke afsluiting organiseren, waarbij de ouders ook uitgenodigd worden en de kinderen hun werkjes in een boekje meekrijgen.Ik moet nog wel even zien, hoe dat gaat lopen, want de laatste lessen zijn de andere 2 dames 'off island', zodat ik er waarschijnlijk alleen voor sta. Ik probeer wel anderen een beetje warm te maken, want een beetje hulp kan ik wel gebruiken......
Intussen ben ik ook op de school nog één keer in de week actief als leesmoeder. De kinderen op school zijn nu op niveau in groepjes geplaatst en ik heb een heel leuk groepje. Ze vinden het lezen leuk en doen de hele tijd mee.
Vorige week kwamen de 4 buurkinderen hier een nachtje logeren. Hun vader was naar een congres en hun moeder had nachtdienst. En omdat ik de volgende ochtend toch op de school moest lezen, konden ze mooi met mij meerijden. We moesten wel even super vroeg opstaan, want de scholen beginnen hier heel vroeg.
Twee weken geleden waren Lies en Herman hier. Dat was heel gezellig en natuurlijk gaan we dan ook altijd een rondje eiland doen. Dit keer zijn we bij de vlindertuin geweest en deze meneer laat een vlinder zien. Door de tekening op de vleugels wordt het een uil genoemd. Als de vleugels zo open staan is dit goed te zien, maar als hij vliegt heb je dit echt niet in de gaten. Ik had ook een bodylotion op mijn benen gedaan, waar één soort vlinder meteen op aanviel. Ik had de hele tijd vlinders aan mijn benen en alle toeristen maar foto's maken! Ik wist dit niet van te voren. De volgende keer let ik wel even op, welke bodylotion ik gebruik.
We hebben een mooie tijd gehad. Op een avond zaten we na te tafelen en toen hoorden we iedere keer een soort loeiend geluid. Het kwam onregelmatig, maar het duurde de hele avond. Ineens bedachten we, dat het wel het geluid van een walvis kon zijn. We hebben nog even in de baai gekeken, maar het water was daar rustig. En het geluid kwam van de zijkant, de kant van de zee. Maar het was avond en donker, dus konden we jammer genoeg niets zien. Maar in de krant stond twee dagen later een foto van de walvissen. Deze waren gespot voor de kust van Saba. Aan die kant hoorden we het geluid ook. Dus we hebben ze wel echt gehoord. Ik hoop, dat ik ze ook nog een keer zie.
Wat is het toch een mooi eiland. We genieten hier echt, het eiland heeft zo veel moois en we hebben hier een leuke vriendenkring en ook veel feestjes. Deze dagen is de Heineken Regatta weer aan de gang Vanmiddag finisht de zeil wedstrijd in de baai van Philipsburg, de baai waar wij op uitkijken. En vanavond is er een groot feest op de boardwalk. Vanmiddag hebben we met vrienden afgsproken, om daar toch maar van te genieten. Gert sluit op tijd zijn kantoor, zodat we de boten binnen zien komen. Helaas hebben we ook afscheidsfeestjes, want de meeste mensen uit Nederland wonen hier maar tijdelijk. Wij ook. We wonen hier nu een jaar en de tijd is gevlogen. Nu nog ruim twee jaar en naast het werk gaan we hier zeker genieten. Soms verlang ik wel even terug naar Nederland , want ik mis mijn kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden ook wel. De afstand is zo groot, we kunnen niet 'even' langs gaan. Waarschijnlijk komen we in juni weer even naar Nederland, weer iets om naar uit te kijken.
Zondag komen Joke en Rob gezellig 2 weken op visite. Ook leuk. Dan gaan we gewoon weer leuke dingen ondernemen. Vanaf dit punt zie je de Simpson Bay lagoon, waar heel veel boten liggen.
